Euglena gracilis Oogdiertje
Ogen bestaan in allerlei vormen. Sommige lijken op die van ons, andere – zoals bij Euglena gracilis – kunnen alleen licht en donker waarnemen. Deze eencellige alg dankt zijn bijnaam ‘oogdiertje’ aan een opvallende roodgekleurde oogvlek op zijn groene lichaam.
Zien zonder ogen
De naam oogvlek is wel wat verraderlijk; deze plek wordt namelijk helemaal niet gebruikt om mee te zien, al is het wel een essentieel onderdeel waarmee deze alg kan bepalen waar het licht vandaan komt.
Schaduw
In de oogvlek kan namelijk geen licht worden waargenomen. Om licht te kunnen registreren is iets anders nodig: een fotoreceptor. Dit is een organel, een soort orgaan, dat licht op kan vangen. De oogvlek dient als een schotel waarmee schaduw op de fotoreceptor wordt geworpen. Deze fotoreceptor kan hierdoor heel nauwkeurig registreren waar het licht vandaan komt. Zo kan de Euglena bepalen waar het licht vandaan komt.
Zwemmen richting zonlicht
Met behulp van een flagel – een soort zweepstaartje – zwemt de alg naar het licht toe. Daar heeft Euglena gracilis een goede reden voor: hij maakt zijn eigen voedsel met zonlicht, via fotosynthese. In bladgroenkorrels (chloroplasten) zet de alg water en koolstofdioxide om in suikers en zuurstof. De suikers zijn voedsel voor de alg. De zuurstof is een bijproduct dat vrijkomt in het water – en zo ook beschikbaar komt voor ander waterleven.
Meer leren over microben?
Euglena gracilis is slechts één van de fascinerende microben die je in ARTIS-Micropia kunt ontdekken. Kijk door de microscoop en laat je verwonderen.