Wollemia den Wollemia nobilis
Groeit maar op één plek ter wereld.
Bij een tocht door het Wollemi National Park ontdekten Australische boswachters ineens een groepje bomen die ze niet herkenden.
De Wollemia den in vogelvlucht
- komt uit
- ravijnen in het Wollemi National Park in Australië
- bloeit in
- maart tot mei
- uitblinker in
- verstopt en kieskeurig leven
1994
Deze den is pas in 1994 ontdekt door Australische boswachters. Tijdens een wandeling door het Wollemi National Park kwamen ze onverwachts een groep onbekende bomen tegen. De den leek niet op bestaande soorten, maar wel op fossielen van planten. Daardoor kwam men tot de conclusie dat de boom wel een nieuwe soort moest zijn, die alleen nog in twee ravijnen in Australië in het wild voorkomt.
Levend fossiel
Het stuifmeel van de wollemiaden is nauwelijks te onderscheiden van fossiel stuifmeel uit het Krijt, zo’n 90 miljoen jaar geleden. Maar het oudste fossiel van deze groep bomen dateert van wel 200 miljoen jaar geleden. Dat is nog voor de dinosauriërs. De wollemiaden is de laatste nog levende vertegenwoordiger van deze groep planten. En deze boom is ook tenauwernood aan het uitsterven ontsnapt: er groeien nog zo’n 250 exemplaren die allemaal hetzelfde erfelijk materiaal hebben. Dit betekent dat al deze bomen afstammen van een handjevol bomen, waardoor genetische variatie verloren is gegaan.
Conservatie
Omdat deze bomen maar op één plek groeien en zo erg op elkaar lijken, zijn ze kwetsbaar voor uitsterven. Eén ziekte of bosbrand zou het einde van de soort kunnen betekenen. Daarom zijn er wollemiadennen over de hele wereld verspreid. Zo zijn er altijd nog bomen om de populatie mee te herstellen, mocht deze bedreigd worden. In Amsterdam zijn twee Wollemiadennen te vinden, waarvan één in ARTIS.