Williams dwerggekko Lygodactylus williamsi
Leeft in een gebied van 8 vierkante kilometer.
De Williams dwerggekko is vernoemd naar Ernest Edward Williams, die onderzoek deed naar reptielen en amfibieën.
De Williams dwerggekko in vogelvlucht
- eet
- kleine insecten zoals krekels, kakkerlakken en fruitvliegjes
- komt uit
- de Kimboza en Ruvu reservaten in Tanzania
- uitblinker in
- klimmen tegen oppervlaktes
Eigen boom
De Williams dwerggekko komt alleen voor op schroefpalmbomen. De mannetjes zijn erg territoriaal, je ziet nooit meerdere mannetjes per boom. Op deze boom kunnen dan wel meerdere vrouwtjes en eventueel ook jongen zitten.
Blauw-groen-bruin-geel
De mannetjesdwerggekko’s zijn azuurblauw gekleurd, met een geeloranje buik. De vrouwtjes zijn daarentegen koperachtig of bruin en de jongen groen of blauw. Toch is het lastig om de geslachten uit elkaar te houden, omdat minder dominante mannetjes vaak op vrouwtjes lijken. Het enige duidelijke verschil is een kleine verdikking aan het begin van de staart bij mannetjes.
'Zuignapjes'
Gekko’s kunnen tegen steile oppervlaktes lopen. Dit komt door de microscopische haartjes op de onderkant van hun bolvormige tenen. Deze haartjes worden ook wel ‘setae’ genoemd. Elk van die haartjes splitst zich weer in honderden nog kleinere borstelhaartjes, de ‘spatulae’. Hiermee kunnen ze tegen steile, gladde oppervlaktes lopen. Dit is wel nodig, aangezien ze hun hele leven in bomen leven.
Ernstig bedreigd
De William’s dwerggekko wordt ernstig bedreigd omdat diens leefgebied slechts 20 vierkante kilometer beslaat, waarvan 8 vierkante kilometer door de soort bewoond wordt. Daarnaast worden deze gekko’s gevangen om te verhandelen.