Williams dwerggekko Lygodactylus williamsi

Leeft in een gebied van 8 vierkante kilometer.

Een Williams dwerggekko

De Williams dwerggekko is vernoemd naar Ernest Edward Williams, die onderzoek deed naar reptielen en amfibieën.

De Williams dwerggekko in vogelvlucht

eet
kleine insecten zoals krekels, kakkerlakken en fruitvliegjes
komt uit
de Kimboza en Ruvu reservaten in Tanzania
uitblinker in
klimmen tegen oppervlaktes

Eigen boom

De Williams dwerggekko komt alleen voor op schroefpalmbomen. De mannetjes zijn erg territoriaal, je ziet nooit meerdere mannetjes per boom. Op deze boom kunnen dan wel meerdere vrouwtjes en eventueel ook jongen zitten.

Een Williams dwerggekko op een boomstam.

De status van deze soort op de IUCN Rode Lijst is ernstig bedreigd.

  • niet bedreigd
  • gevoelig
  • kwetsbaar
  • bedreigd
  • ernstig bedreigd
  • uitgestorven in het wild

Blauw-groen-bruin-geel

De mannetjesdwerggekko’s zijn azuurblauw gekleurd, met een geeloranje buik. De vrouwtjes zijn daarentegen koperachtig of bruin en de jongen groen of blauw. Toch is het lastig om de geslachten uit elkaar te houden, omdat minder dominante mannetjes vaak op vrouwtjes lijken. Het enige duidelijke verschil is een kleine verdikking aan het begin van de staart bij mannetjes.

Een jong van de Williams dwerggekko.

'Zuignapjes'

Gekko’s kunnen tegen steile oppervlaktes lopen. Dit komt door de microscopische haartjes op de onderkant van hun bolvormige tenen. Deze haartjes worden ook wel ‘setae’ genoemd. Elk van die haartjes splitst zich weer in honderden nog kleinere borstelhaartjes, de ‘spatulae’. Hiermee kunnen ze tegen steile, gladde oppervlaktes lopen. Dit is wel nodig, aangezien ze hun hele leven in bomen leven.

Een Williams dwerggekko

Ernstig bedreigd

De William’s dwerggekko wordt ernstig bedreigd omdat diens leefgebied slechts 20 vierkante kilometer beslaat, waarvan 8 vierkante kilometer door de soort bewoond wordt. Daarnaast worden deze gekko’s gevangen om te verhandelen.

Williams dwerggekko in ARTIS.