In 1850 verwierf ARTIS niet alleen het buiten Schoonzicht tegenover haar allereerste terrein Middenhof, maar ook het tussenliggende deel van de toenmalige Plantage Franschelaan dat beide buitens scheidde. Aan deze laan stond sinds 1839 het allervroegste Zoölogische Museum van ARTIS, voor het oog niet veel meer dan een forse barak. Niettemin werd de eerste steen door de zoon van oprichter Westerman met een zilveren troffeltje vastgemetseld, en bij de feestelijke opening besloot een aantal kunstminnende leden tot de oprichting van Arti et Amicitiae, de nog altijd florerende kunstenaarssocieteit aan het Rokin.
Papegaaienhangers
De Franschelaan (verlengstuk van de huidige Henri Polaklaan) heette al spoedig “het Papegaaienlaantje”, later de Papegaaienlaan, vanwege de kleurige ara’s, roodstaartpapegaaien en kaketoes die er op standaards stonden opgesteld. Als het wat kouder was werden de vogels achter elkaar op een lange stok naar binnen gebracht, later voor kinderen die daarbij mochten helpen een onvergetelijke herinnering.
Fazanterie
Toen de papegaaienhangers wegens de ketting waarmee de papegaai eraan vast zat bezwaarlijk werden, kwamen er rond 1990 papegaaien-eilandjes omringd door water voor in de plaats. Ook die zijn sinds enkele jaren verdwenen; de ara ’s leiden nu een vliegvlug bestaan in een aaneenschakeling van kooien in de Fazanterie.
Oorspronkelijke beeld
Hoge lindebomen hebben de Papegaaienlaan altijd geflankeerd, en lange tijd stonden daar kenmerkende, flink zware gietijzeren perkboogjes omheen. Marmeren beelden van de seizoenen, tuinvazen, hoge lantarens en romantische, uit gietijzeren takken gecomponeerde bankjes completeerden het oorspronkelijke beeld. Met aan het eind van de laan een plein waar het pontje over de Prinsengracht van wal stak: ook daar een hoge, vijf-armige lantaren, en ter weerszijden van de landingsplaats van het pontje twee zware stenen sfinxen. De twee enorme bronzen jachthonden van A.N. Caïn hebben vanaf 1907 de plaats van twee vermoedelijk al eerder verdwenen sfinxen ingenomen.