Achter deze bloemnaam zitten mooie verhalen, dat blijkt uit de boeken van Plinius de Oudere en Ovidius.

Liefde in de wind

Plinius de Oudere schrijft dat de god van de westenwind, Zephyrus, verliefd was op de nimf Anemona. De jaloerse godin Flora wilde de liefde verbreken en veranderde haar in een bloem, een anemoon. Maar de wind gaf niet op en streelde zachtjes de bloemblaadjes. En dat doet de wind nog steeds.

Zo rood als bloed

Anemos is het Griekse woord voor wind. Er bestaan diverse bronnen uit de klassieke oudheid die de oorsprong van de naam beschrijven. Ovidius schrijft over Adonis en Venus. Tijdens de jacht wordt Adonis gedood door een wildzwijn. Venus creëert een anemoon uit het bloed van Adonis als eerbewijs en herinnering aan haar geliefde. De bloem krijgt dezelfde kleur.