De dwergmangoest is in het wild te vinden op de savannes en in de bossen van Oost-Afrika.

De allerkleinste 

De dwergmangoest is de kleinste der mangoesten. Hij is niet alleen kleiner, maar heeft ook relatief een kleinere kop en lichaam, en kortere poten. Net als het stokstaartje zit de mangoest op zijn achterpoten op de uitkijk. Dit doen zij vanaf de termietenheuvels waarin zij leven. 

Oppas gezocht 

Van nature is de dwergmangoest een sociaal dier. Zij leven in een hiërarchische groep van 9-12 dieren waarbij een dominant vrouwtje de baas is. Het dominante mannetje is tweede in rang en verder bestaat de groep voornamelijk uit hun nakomelingen. In de paringstijd paart alleen het dominante stel. De hele groep helpt met het grootbrengen van hun jongen.  

Het wachterslied 

Dwergmangoesten gebruiken allerlei verschillende piepjes om met elkaar te communiceren. Zo gebruikt het dominante vrouwtje een hoge nasale piep om de groep bij elkaar te houden tijdens het voedsel zoeken. Wanneer zij een rivaliserende groep tegenkomen klinkt er een schelle 'tsii'.  

'Tchee' alarmeert de groep voor een naderend roofdier. Zodra er een veilige plek gevonden is houden de ondergeschikte mannetjes de wacht. Die wachters zingen dan een wachterslied, zo weet de groep dat het veilig is.  

Is geadopteerd door: